سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی یک موضوع داغ است. تعريف سرقت ادبي عبارت است از كپي كردن كار، عقايد يا كلمات شخص ديگر بدون اعتبار مناسب. جامعه علمی این را یک تخلف جدی دانشگاهی و تفسیر نادرست از مبانی یادگیری علمی می داند. مقاله ما سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدهای آن و راه های پیشگیری از آن را بررسی می کند.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
مقالات علمی به روش های مختلفی قابل سرقت علمی هستند. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
در میان انواع سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم شامل کپی کردن سخنان دیگران و ارائه آنها به عنوان سخنان خود بدون ذکر منبع است. محققی که مرتکب این نوع سرقت ادبی می شود ممکن است با عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت و مشکلات قانونی مواجه شود.
شما می توانید به روش های مختلفی مرتکب سرقت ادبی مستقیم شوید، از جمله کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، خواندن کار یک همکار، یا خواندن یک دست نوشته منتشر نشده. علاوه بر سرقت علمی مستقیم، محققان می توانند با عدم شناسایی یا استناد صحیح تصاویر یا ارقام نیز سرقت ادبی کنند. برای محققین، اعتبار بخشیدن به همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
در سرقت ادبی، شخص از مطالب منتشر شده قبلی بدون استناد یا کسب اجازه برای کار جدید، مجددا استفاده می کند. ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، اما همچنان غیراخلاقی است و می‌تواند منجر به رد مقاله شما شود.
راه‌های مختلفی برای سرقت ادبی وجود دارد، از جمله ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی است، یا ارسال نسخه‌ای که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کند. خط قبلی در آن استفاده شده است. علاوه بر استفاده از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون تأیید یا اجازه، سرقت ادبی زمانی نیز رخ می دهد که محقق از تصاویر مقالات منتشر شده قبلی خود استفاده کند.
برای اطمینان از استناد مناسب، محققان باید در صورت لزوم مجوز بگیرند و به آثار منتشر شده قبلی خود به درستی استناد کنند. انتشارات جدید همچنین باید تحقیقات و ایده های اصلی را نشان دهند.
3. ترجمه سرقت ادبی
اصطلاح Paraphrasing Plagiarism به عمل برداشتن کار شخص دیگری اشاره دارد که فقط کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد. ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی علیرغم متفاوت ظاهر شدن اثر، به درستی اعتبار ندارند.
راه‌های مختلفی وجود دارد که سرقت ادبی ترجمه می‌تواند رخ دهد، از جمله اقتباس از کار شخص دیگری به عنوان الگو، تغییر برخی کلمات یا ساختار جمله با حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف‌ها برای جایگزینی کلمات اصلی.
در هنگام ارائه ایده ها و آثار دیگران، ضروری است که محققان به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. همچنین مترجمان هنگام ترجمه باید از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
مفهوم سرقت ادبی موزاییک به استفاده از منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون دادن اعتبار مناسب به منابع اشاره دارد. با توجه به اینکه ایده و اثر نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد، همچنان سرقت ادبی محسوب می شود.
چندین روش را می توان برای ارتکاب سرقت ادبی موزاییک استفاده کرد، از جمله استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، و خلاصه کردن چندین منبع.
برای ایجاد سندی با استناد مناسب و مدون، محققین باید از کلمات خود استفاده کنند و به همه منابع به درستی اعتبار دهند. پژوهشگران باید ایده‌های اصلی را هنگام جمع‌بندی منابع متعدد به دقت نشان دهند.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
مقالات علمی می توانند به شدت تحت تأثیر سرقت ادبی قرار گیرند. محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند با عواقب زیر روبرو هستند:
رد نسخه خطی
در صورتی که سرقت ادبی شناسایی شود، به احتمال زیاد رد صریح نسخه خطی وجود دارد. آسیب دیدن اعتبار یا اعتبار یک محقق می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. تحقیقات می تواند با رد نسخه های خطی که منجر به از دست دادن بودجه و منابع می شود، مختل شود.
لطمه زدن به شهرت
در صورت سرقت ادبی، می تواند بر شهرت یک محقق در زمینه تحقیقاتی خود تأثیر منفی بگذارد. در نتیجه، محقق ممکن است برای همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای مطالعات آینده مشکل پیدا کند. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
محققانی که دست به سرقت ادبی می زنند، قوانین کپی رایت را نقض می کنند و اگر مجرم شناخته شوند، ممکن است با مجازات های کیفری و مدنی مواجه شوند. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. اقدام قانونی علیه محققی که سرقت ادبی می کند در برخی موارد امکان پذیر است.
ابطال گواهی
شرکت در سرقت ادبی همچنین می تواند منجر به محروم شدن یک محقق از مدرک تحصیلی خود شود. این می تواند به شدت به آینده شغلی یک محقق آسیب برساند، که می تواند ویرانگر باشد. در صورت لغو مدرک، ممکن است شغل خود را از دست بدهید و فرصت های آینده را محدود کنید.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل جهانی سرقت ادبی وجود دارد و ایران نیز از آن مصون نیست. مقامات ایرانی در چند سال گذشته اقدامات متعددی را برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی انجام داده‌اند. جرم سرقت ادبی در ایران جدی تلقی می شود و برای کسانی که مجرم شناخته شوند مجازات سنگینی در نظر گرفته می شود.
سرقت علمی دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) برخورد و از آن جلوگیری شده است. تحقیقات به صورت اخلاقی و دقیق از طریق دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه MSRT انجام می شود.
جرایم تحصیلی مانند سرقت ادبی در ایران جزو جرایم دانشگاهی طبقه بندی می شوند و پژوهشگران در صورت مجرم شناخته شدن مشمول مجازات های شدید می شوند. سرقت ادبی با توجه به شدت آن مجازات می شود. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
سرقت ادبی در ایران می تواند منجر به لغو مدرک تحصیلی شود که یکی از شدیدترین مجازات هاست. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است امکان تعلیق یک محقق به دلیل سرقت ادبی وجود داشته باشد. دسترسی محدود به منابع و بودجه، احتمال ادامه کار را کمتر می کند.
ممنوعیت انتشار
این امکان برای محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم شده اند، ممنوع است، انتشارات آنها ممنوع است. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شغل و شهرت دانشمندان می تواند تحت تأثیر نامطلوبی قرار گیرد.
penalty
محققی که متهم به سرقت ادبی شده است، ممکن است علاوه بر جریمه های فوق، جریمه ای نیز بپردازد. بستگی به میزان سرقت ادبی دارد که جریمه چقدر خواهد بود.
پیامدهای قانونی
محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورتی که توسط قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است با جریمه نقدی و حبس مجازات شوند.
تحقیقات دانشگاهی در ایران نیز با اقدامات متعددی از سرقت ادبی مصون مانده است. NREC تضمین می کند که شیوه های تحقیقاتی اخلاقی هستند و یکپارچگی در سراسر MSRT حفظ می شود. NREC به محققان برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک با توسعه دستورالعمل‌های تحقیقاتی اخلاقی، پشتیبانی و آموزش می‌دهد.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته‌های اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کرده‌اند. تحقیقات در این مؤسسات باید از دستورالعمل های اخلاقی پیروی کنند و این کمیته ها مسئول اطمینان از این امر هستند.
ابزارهایی که آثار ادبی را می شناسند
تورنیتین
با استفاده از Turnitin، می‌توانید نسخه‌ای خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی بررسی کنید تا سرقت ادبی پیدا کنید. تجزیه و تحلیل شباهت یافت شده بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin معمولاً توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت‌های بین نسخه‌های دست‌نویس و آثار منتشر شده شما را برجسته می‌کند. محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتنی به نام Grammarly وجود دارد که می تواند اشتباهات املایی، دستور زبان و سرقت ادبی را بررسی کند. با استفاده از این ابزار می توانید نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه کنید و شباهت های بین آنها را مشاهده کنید. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام Copyscape وجود دارد که یک دست نوشته را در برابر پایگاه داده عظیمی از مقالات منتشر شده بررسی می کند و هرگونه شباهت بین این دو را برجسته می کند. یک گزارش سرقت ادبی نیز توسط این ابزار پس از بررسی محتوای تکراری در اینترنت ایجاد می‌شود. به طور معمول، مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی با Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت بررسی می شوند.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. ناشران و محققان از iThenticate استفاده می کنند تا مطمئن شوند که مقالات علمی عاری از سرقت ادبی هستند.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند و شباهت بین نسخه های خطی و انتشارات را برجسته می کند. استفاده از DupliChecker برای محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی بسیار رایج است.
داوران مجلات علمی چگونه سرقت ادبی را در مقالات تشخیص می دهند؟
بازرسی دستی
دانشمندان از بازرسی دستی برای تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و منابع دیگر توسط داوران برای شناسایی موارد سرقت ادبی استفاده می شود. بررسی دقیق نسخه خطی می تواند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را نشان دهد.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزار تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند. در چنین ابزارهای نرم افزاری، نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان شباهت دستنوشته را با اثر منتشر شده اندازه گیری می کند.
از جمله نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، Turnitin، iThenticate و Copyscape هستند.
بررسی مرجع
کشف سرقت ادبی در مقالات نیز از طریق بررسی مرجع انجام می شود. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. با انجام این کار، اطمینان حاصل می کنید که همه منابع به درستی ذکر شده اند و هیچ نقل قولی وجود ندارد.
به‌علاوه، بازبینان تأیید می‌کنند که منابع به‌طور دقیق در دستنوشته ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با مطالب اصلی مطابقت دارد. در صورت وجود هرگونه مغایرت، ممکن است نیاز به بررسی بیشتر باشد.
نکات پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
دستورالعمل ها و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان رعایت شود. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید دارای استناد صحیح باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. همیشه هنگام استفاده از کار شخص دیگری باید اعتبار قائل شد. استنادهای درون متنی و فهرست مرجع مقاله را به پایان می رساند. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (یا صفحات) منبع اصلی را در استناد متن ذکر کنید. به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده، فهرست منابع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله باشد.
سبک های APA، MLA و شیکاگو رایج ترین سبک های استنادی هستند که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند. به منظور پیروی از دستورالعمل‌های سبک‌های استناد مورد نیاز رشته‌های خود، محققان باید با آنها آشنا شوند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
یک بررسی کننده سرقت ادبی سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهد. محققان می توانند با استفاده از چندین ابزار آنلاین، کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. یک ابزار خودکار یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت ها را شناسایی کند. شناسایی سرقت ادبی و حذف آن از یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
این شامل تکرار آنچه دیگران گفته اند به زبان خود شماست. مهم است که اطمینان حاصل کنید که هنگام نقل قول، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. تفسیر بسیار نزدیک ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری کپی می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد.
استفاده از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه مهم است. همچنین، ارجاعات و ارجاعات درون متنی باید برای تایید نویسنده اصلی ارائه شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. درک قوانین کپی رایت در کشوری که تحقیق را منتشر می کند برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. یک محقق باید با قوانین و مقررات مربوط به کپی رایت آشنا شود تا از نقض سهوی قوانین جلوگیری کند. محقق ممکن است برای استفاده از آثار یا فرم های خاص در برخی موارد به اجازه نیاز داشته باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
استفاده از کلمات خود در مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی ضروری است. تفسیر کار یا ایده های دیگران در ارائه آنها تمرین خوبی است. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول قرار داده شود و به درستی نسبت داده شود. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
ضروری است که مقالات علمی سوابق دقیق منابع را حفظ کنند. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اطمینان از اعتباردهی مناسب همه منابع، محققان باید سوابق دقیقی را حفظ کنند.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که قبل از ارسال مقاله، کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا مطمئن شوند که همه منابع را اعتبار داده اند و از سرقت ادبی اجتناب می کنند. تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری نیز مهم است. بررسی یک دستنوشته قبل از ارسال می‌تواند به محققان کمک کند تا سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک مشکل، شناسایی و تصحیح کنند.
Result
سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است که ممکن است منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال تحصیلی شود. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
به منظور جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید از نقل‌قول‌های مناسب، استفاده از برنامه‌های سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود، حفظ سوابق دقیق و بررسی آثار خود قبل از ارسال استفاده کنند.
علاوه بر این، داوران همتای مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی، نقش مهمی در حفظ یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. به عنوان مثال، داوران دست‌نوشته‌ها را به صورت دستی بازرسی می‌کنند، نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی را بررسی می‌کنند و مراجع را بررسی می‌کنند تا مطمئن شوند که سرقت ادبی ندارند.
استانداردهای برتر صداقت و اصالت دانشگاهی باید توسط محققان در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ شود. دانشمندان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها، یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.